به قلم مدیر سایت
کتاب کهن زرتشتی "شایست ناشایست" حکایت از برتری پسر بر دختر دارد.
برای فرو نشاندن زلزله و آرام گرفتن زمین، چند راه در صفحه 216 بیان شده است. یکی از آنها آن است که پسر نیکو (نه دختر نیکو) بر زمین زاده شود.
در صفحه های 129 و 157 توضیح می دهد که برای بهره مندی از ثواب بیشتر، باید فرزند بیشتری آورد؛ چون به همان مقدار کار نیکو که پسر (نه دختر) انجام می دهد مانند آن است که پدر به دست خویش انجام داده و به همان اندازه پاداش به مادر او نیز داده می شود.
در صفحه 156 تبیین شده است که هرگاه مادری پسر زاید، اگر او را به فرزندی پذیرد، نیکو است اما به فرزندی پذیرفتن دختر، سودی ندارد؛ زیرا پسر سرپرست و وارث شایسته ی خانواده است و نیز (از قول پدر خطاب به مادر فرزند) آمده است که: «پسر من پسر تو نیز هست اما دختر من دختر تو نیست»!
شایست ناشایست ص 216
شایست ناشایست ص 129
شایست ناشایست ص 157
شایست ناشایست ص 156
